Respectvolle 4 mei-herdenkingen in gemeente

Zowel in Hall, Eerbeek als Brummen is de Nationale Herdenking vandaag indrukwekkende en respectvol verlopen. Dit ondanks de neerslag. Waarnemend burgemeester Geert van Rumund was namens het gemeentebestuur aanwezig bij de herdenking bij de begraafplaats in Hall. Ook liep hij mee met de stille tocht in Brummen, samen met kinderburgemeester Anne. Ook sprak hij de aanwezigen toe in de Pancratiuskerk. Wethouder Cegerek nam de honneurs waar in Eerbeek, waar ze na de stille tocht op de Eerbeekse begraafplaats een korte herdenkingsrede hield. 

Van Rumund stond stil bij de actualiteit van 2024. Hij verwees naar de oorlog in Oekraïne, maar ook die in Soedan en Syrië. En het opkomend antisemitisme. Ook in Nederland. Aangewakkerd door onder meer het conflict in Gaza. En de reacties daarop van het Westen. "De mensen die we vandaag herdenken, verdienen onze aandacht, ons respect, onze gevoelens van spijt en berouw. Allemaal. Van welke leeftijd, huidskleur, afkomst of geloof ze ook waren." In zijn toespraak zocht Van Rumund ook naar hoop. "We moeten op zoek blijven gaan naar wat ons bindt, naar ons mens zijn. Naar mens zijn vooral in de alledaagse dingen: aandacht, begrip voor de mens die zich zelf wil zijn, die vrij wil zijn". Vrijheid is volgens de burgemeester niet vanzelfsprekend. "Vrijheid moeten we koesteren. Dat vraag van ons allen verantwoordelijkheid. Dat vraagt niet wegkijken. Maar aanpakken en het goede doen. Hoe ingewikkeld dat soms ook is. En daarbij helpen ons de verhalen." Zowel in zijn toespraak als ook tijdens de rest van de herdenkingsdienst was er veel ruimte voor verhalen. De V1 in Eerbeek, de tien Joodse onderduikers in Voorstonden, de omgekomen Engelse bemanningsleden van de Lancaster LM1258, de bloedige schietpartij bij het Oude Postkantoor en de executie van de verzetshelden bij Groot Engelenburg. 

Sobibor

Ook wethouder Cegerek haakte bij haar rede op de begraafplaats in Eerbeek in op de actualiteit. Maar ook vertelde ze over een herdenkingsreis die ze ooit heeft gemaakt naar het vernietigingskamp in Sobibor. Een reis die diepe indruk op haar heeft gemaakt. "De verhalen van nabestaanden lieten zien hoe traumatische oorlogservaringen op generaties kunnen doorwerken. Onuitwisbare littekens, waar de mensheid zich blijvend voor moet schamen." Ze deed ook een oproep aan de aanwezigen: "Als de grenzen van licht en duister vervagen, krijgt onverschilligheid en het wegkijken voor het leed van onschuldige mensen ruimte. Blijf weg bij haat en angst. Laten wij samen kiezen voor liefde en hoop. De huidige tijd vraagt meer dan ooit om verbindende krachten." De wethouder constateerde dat slechts weinigen voor oorlogen kiezen, maar dat deze aan velen wordt opgedrongen. "De Tweede Wereldoorlog heeft onuitwisbare littekens achtergelaten. De verhalen van toen moeten voortbestaan, opdat we dat nooit meer laten gebeuren. Geen haat, geen onderdrukking, geen racisme, geen geweld en geen oorlog." Ze sloot haar toespraak af met een oud gezegde: "Een mens is pas vergeten, als zijn naam niet meer wordt genoemd." De volledige rede van wethouder Cegerek is hier te lezen.

.